ZINEMA ETA ARKITEKTURA ZIKLOA IPAR ARGIA «DOGVILLE»

Zinemaren jaiotzaren mendeurrenarekin bat eginez, 1995ean, Danimarkako zinemagile talde batek Dogma 95 manifestua argitaratu zuen. Manifestu horretan, murrizketa estetiko batzuk proposatu zituzten, ekoizpen zinematografikoaren ikusgarritasun gero eta handiagoaren aurrean. Manifestuak argiztapen artifiziala, lokalizazio eta tresneria errealak, zuzeneko soinua edo kamera eskuan duen filmazioa erabiltzeari uko egitea planteatzen du, hori guztia, artifiziorik gabeko zinema gordin bat eta Dziga Vertoven zinema sobietarraren tradizioan errealismo berri bat, autore politika frantsesak eta neorrealismo italiarra planteatzeko asmoarekin.

Hangar batean filmatutako filmak, eszenografia lurrean marraztuta, Graceren istorioa kontatzen du, baita gangster talde batengandik ihesi Dogville herri urrunera iritsi zenekoa ere. Komunitatearen bozeramaile bihurtu den Tomen hitzek konbentzituta, bizilagunak hura ezkutatzera datoz. Gracek, trukean, haientzat egiten du lan. Hala eta guztiz ere, Dogvillek, iheslaria aurkitzeko, polizia-zaintza handia jasotzen duenean, biztanleek beste zerbitzu batzuk eskatuko dizkiote Graceri, babesa ematean duten arriskua konpentsatzeko. Gracek modu basatian ikasiko du herri horretan ontasuna oso erlatiboa dela. Baina berak sekretu bat gordetzen du, argitu nahi ez duena.